De Indonesische overheidsdienaars misdragen zich dagelijks tegenover de Papuabevolking maar soms zijn deze uitingen erg grotesk. Het lijkt wel alsof de Indonesische regering een opstand uitlokt. Politieke gevangenen zijn geslagen tot hun hele lichaam blauw was. Sommigen werden geslagen en geschopt terwijl ze uit hun cel werden gesleept. Dit alles gebeurde op 30 april maar het is vandaag pas naar buiten gekomen.
Namen van gemartelde mensen
De politieke gevangenen waar het om gaat zijn: Selfius Bobii, Luis Kossay,
Terianus Tabuni, Wayus Hubi, Markus Dubi, Stenly Palondong,
Alfian Palendeng, Erens Apromis, Octo Ikinia en Fredy
Marsyom.
Verboden voor journalisten
In West Papua worden door de Indonesische kolonialisten geen journalisten toegelaten. Nieuwsgaring is er erg moeilijk. Ook al omdat in dit deel van Indonesië de meeste journalisten gedood en gemarteld worden. Onlangs is er een journalist in een landend vliegtuig gedood door onbekenden. Het leger heeft direct gezegd dat de onbekenden hoorden tot het vrijheidsleger OPM. Hoe de Indonesische militairen dat zo snel kunnen concluderen is een raadsel. Het meest logische is dat het gaat om een moord van het leger zelf. De beschuldiging aan de OPM is een legitimatie om geen vliegtuigen meer te laten landen op het vliegveld waar dit gebeurde. Hierdoor kunnen allerlei legeracties ongezien door de buitenwereld plaatsvinden.
Demonstratie in Port Numbay, de tegenwoordige officiële naam van Jayapura.
15 jaar cel voor vlag zwaaien
In Papua worden steeds vaker demonstraties gehouden waar de Papuavlag wordt gezwaaid. Op het zwaaien van deze vlag staat 15 jaar cel. Maar als honderden of duizenden mensen ermee lopen wordt het moeilijk tegen houden.
Op 1 mei 2012 is er een grote demonstratie geweest in West papua, verspreid over meerdere steden. De demonstratie werd georganiseerd door het KNPB, Komite Nasional Papua Barat. Voorzitter van het KNPB, Buchtar Tabuni, die een ultimatum is gesteld door de Indonesche autoriteiten om zich te verantwoorden voor demonstraties begin april, liep ook mee. In Serui, Sorong, Manokwari, het Sterrengebergte en Jayapura werden de betogingen gehouden. In Jayapura poogden een grote groep mensen een morgenstervlag te hijsen op het graf van voormalig vermoorde Papualeider Theys Eluay. Mensen liepen massaal met de Morgenstervlag. Er werden tientallen vlaggen in beslag genomen. er zijn nog onbevestigde berichten dat een student is vermoord door een kogel van het TNI, het Indonesische leger, terwijl hij op een brommer zat voor Imbi, het plantsoen tegenover het gebouw van de Nieuw Guinea Raad. Hij is naar het ziekenhuis vervoerd maar bezweken aan zijn verwondingen.
Het tonen van de Morgenstervlag kan 15 jaar cel opleveren.
Maar de Papua´s zijn niet bang meer voor dit feit en gaan massaal met
de vlag de straat op.
Ook zijn 13 mensen gearresteerd omdat ze met de vlag liepen. De Papua´s gedenken de annextie van hun land door Indonesië en de UNTEA op 1 mei 1963. Nederland had in de jaren daarvoor de Papua´s de hoop gegeven op onafhankelijkheid maar heeft deze hoop om zeep geholpen door het New York Agreement te ondertekenen. Dat was een verdrag tussen Indonesië, de VS en Nederland; de vertegenwoordiger van de Nieuw Guinea Raad destijds, Marcus Kaisiepo, was te laat op de hoogte gesteld van de onderhandelingen van het verdrag. Het verdrag is dus achter de rug om van de Papua´s getekend. Het is de dolkstoot geweest voor de onafhankelijkheid van Papua. De Papua´s zijn zich ervan bewust dat Nederland wel van goede wil was om de Papua´s te helpen maar dat dit uitgangspunt door druk van Amerika wel heel gemakkelijk aan de kant is gezet. Eerder had
Demonstratie in Jayapura ter gedenking van de annexatie op 1 mei 1963; de overdracht aan kolonisator Indonesië.
Kobe Oser laat van zich horen. In onderstaande youtube video kunt u horen en zien wat Kobe Oser als organisatie wilt vertellen. De video´s zijn gemaakt op 16 april in Den Haag. Daar was Kobe Oser aanwezig om een commissievergadering bij te wonen waar de stand van zaken in papua werd behandeld. Of eigenlijk; het stond wel op de agenda maar het is nauwelijks behandeld, hooguit zijdelings aangestipt. De heren politici vonden het veel belangrijker om over het Midden Oosten te praten. Het midden-Oosten is al 60 jaar lang belangrijker dan Papualand.
Een gebied dat vroeger tot het Nederlandse koninkrijk behoorde is niet interessant genoeg. Of misschien schamen de politici zich nog altijd omdat Nederland als staat de belofte aan de papua´s niet is nagekomen. Dat was namelijk; de Papua´s ;leiden naar een onafhankelijke staat. Nee, in plaats daarvan ging Nederland door de knieën voor de wil van de VS en Indonesië. Ze wilden dat Papualand naar Indonesië zou worden overgedragen zodat Amerikaanse bedrijven de natuurlijke rijkdommen van voormalig Nederlands Nieuw Guinea kan exploiteren.
Buchtar Tabuni is de voorzitter van de KNPB(Komite Nasional Papua Barat). Hij wordt op dit moment gezocht door de Indonesische politie. Het KNPB heeft vreedzame demonstraties georganiseerd. Dat is de politie en het leger een doorn in het oog. Tijdens demonstraties in West Papua gingen mensen de straat op met speer en pijl en boog. Op dat punt wil men de KNPB strafbaar stellen. Het is volgens de politie en het leger alleen toegestaan om traditionele wapens tijdens rituele handelingen te dragen. Mako Tabuni, één van de voorzitters van het nationale Comité West Papua heeft in een reactie gezegd dat het dragen van traditionele wapens een onderdeel is van de Papua-cultuur. Indonesië probeert deze cultuur te onderdrukken. Het land gedraagt zich als een kolonisator, aldus Mako Tabuni.
Verkeersopstopping
Verder klaagde de Indonesische autoriteit dat Jayapura onbereikbaar was voor het verkeer tijdens de demonstratie. Maar dat moeten ze juist nu zeggen, nu hele steden in Java en Makkasar en andere eilanden onbereikbaar zijn doordat mensen massaal protesteren tegen de verlaging van de subsidie op benzine. In Indonesië protesteert de bevolking massaal omdat de benzineprijzen in één klap met 30% omhoog gaan.
Het einde van vreedzaam demonstreren?
Mako Tabuni voegt eraan toe dat als de politie Buchtar weer arresteert de KNPB met tegenmaatregelen zal komen. Het kan gewoon niet zo zijn dat er geen ruimte is om te demonstreren. Anders worden we gedwongen tot andere maatregelen.
Volgens vele insiders is de situatie in West Papua nu zo dat mensen het gevoel hebben; de Indonesiërs zullen ons toch willen doodmaken, vermoorden. Daarom kunnen we beter vechten. Dat zou een eind maken aan tientallen jaren lang vreedzaam demonstreren, ondanks de vele provocaties van het Indonesische leger.
Amnesty International
Buchtar Tabuni was in 2008 al eens eerder opgepakt voor het organiseren van vreedzame demonstraties. Hij heeft 3 jaar daarvoor in een Indonesische gevangenis gezeten. Hij werd slecht behandeld; hem is onder andere 2 dagen geen eten gegeven. Door Amnesty International werd hij als politiek gevangene beschouwd. Hij kam in augustus 2011 weer vrij. Maar nu dreigt hij weer opgepakt te worden.De politie heeft een ultimatum uitgevaardigd tegen Tabuni om zich te melden bij de politie. Hij wordt verantwoordelijk gesteld voor de demonstraties op plantsoen Imbi in Jayapura, pal tegenover het gebouw van de Nieuw Guinea Raad. Tijdens deze 5 dagen durende demonstratie sprak Tabuni de wens uit namens de KNPB voor een nieuw referendum.
Jayapura 5
In het meest gunstige geval zal Buchtar Tabuni als hij wordt opgepakt een celstraf krijgen zoals de Jayapura 5 een celstraf kregen van 3 jaar voor het organiseren van het vreedzame 3e nationale congres van West Papua. Maar het kan ook anders aflopen. In het verleden werden politiek activisten in Papua ontvoerd en vermoord op een afgelegen plek. Voorbeelden daarvan zijn de radiomaker en zanger Arnold Ap en de Papualeider Theys Eluay.
Het ultimatum wat Buchtar Tabuni heeft gekregen loopt volgens de Indonesiche politie af twee of drie weken na pasen.
Bij een vliegtuigcrash in Puncak Jaya kwam onlangs een journalist om het leven. Het Indonesische leger, de TNI heeft direct OPM(Organisasi Papua Merdeka) beschuldigd terwijl het politieonderzoek nog loopt. Het is vooralsnog onmogelijk om vast te stellen wie de daders zijn. Deze site meldt dat er alles op wijst dat het een undercover operatie is geweest van het leger zelf. Dit zou een tweeledig doel hebben; ten eerste wordt een lokaal journalist vermoord. In een gebied waar Indonesië geen journalisten van buitenaf toelaat, speelt het Indonesië in de kaart om te laten zien hoe gevaarlijk het gebied is. Ten tweede kan er een zoektocht naar ´terroristen´ plaats vinden. Die redenering legitimeert een overdadige aanwezigheid van het leger. Het is dezelfde tactiek als Amerikaanse legereenheden gebruikten in Irak; vermomd als Iraakse terroristen op een vrachtwagen staan en rond schieten. In Irak zijn zulke misdaden van het Amerikaanse leger naar buiten gekomen. Het anti terreurteam van het Indonesisch leger; Detachment 88, is opgeleid door Australische en Amerikaanse soldaten.
Wat nou waar is, blijft altijd lastig te onderzoeken in West Papua omdat er geen journalisten uit het buitenland worden toegelaten. Maar het Indonesische leger heeft zich al 50 jaar lang bewezen in leugen en bedrog. Er zijn vaker schietincidenten uitgevoerd door het leger terwijl men de OPM de schuld in de schoenen probeerde te schuiven. De Papua´s hebben er geen belang bij om burgers of zelfs journalisten te doden. Dat heeft het Indonesich leger wel. Moeten we de moordenaars zoeken bij degene die profiteert van de situatie? Dat lijkt de meest logische stap.
Als het gaat om het koloniaal verleden van Nederland dan hebben veel Nederlanders last van een schuldgevoel. Luister naar onderstaande woorden van Benny Wenda. De Nederlanders hebben in West Papua nooit iemand vermoord! Ze hebben de papua´s geholpen, rechtstreeks vanuit hun hart. Pas toen Indonesië Nederlands Nieuw Guinea binnen viel zijn de Papua´s geconfronteerd met moordpartijen van het Indonesische leger.
Nederland in verhouding tot overige koloniale mogendheden
Daar kan gerust aan worden toegevoegd dat Nederland zich in verhouding met andere koloniale mogendheden zich het minst misdragen heeft. Engeland had in Zuid Afrika tijdens de boerenoorlog de Eerste concentratiekampen opgericht. Duitsland heeft in wat nu Namibië is een genocide aangericht. In Belgisch Kongo heeft koning Leopold 10 miljoen mensen vermoord. Ook Italië heeft zich misdragen in het huidige Ethiopië. Spanje heeft de inca-beschaving gedecimeerd in Zuid Amerika. Nederland echter, samen met Frankrijk, heeft zulke misdaden niet op zijn geweten. Nu is Rawagede in het nieuws omdat Nederland in die plaats een moordpartij heeft aangericht. Dat is een verschrikkelijke gebeurtenis geweest. Maar het zou van eerlijkheid getuigen om dan ook andere landen op hun veel meer grootschalige moordpartijen te wijzen, zoals Indonesië dat een genocide heeft aangericht in voormalig Nederlands Nieuw Guinea. Daar gaat het om minstens 100.000 mensen tot een half miljoen mensen die zijn vermoord. Het wordt tijd dat Nederland dit feit niet langer negeert, en niet alleen zijn eigen koloniale misdaden met een vergrootglas bekijkt.
Buitenproportioneel schuldgevoel
Het schuldgevoel ten aanzien van het koloniaal verleden van Nederland is deels onterecht. Het schuldgevoel wordt tot buitenproportionele verhoudingen vergroot. Dit zogenaamde schuldgevoel wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt door politici om op emoties van mensen in te spelen. Deze aandacht gaat ten koste van de aandacht naar wérkelijke misstanden die vandaag de dag plaats vinden, zoals de genocide die Indonesië heeft aangericht in West Papua.
Op 5 april 2012 is in het gebouw van Nieuwspoort in Den Haag een conferentie gehouden. Gelijktijdig werd er in Jayapura ook een conferentie gehouden die enkele dagen duurt. De installatie van de Nieuw Guinearaad in 1961 was de eerste stap om de Papua´s te leiden naar een democratische, zelfstandige staat. In het verdrag van Canberra erkennen meerdere landen, waaronder Nederland het zelfbeschikkingsrecht van de Papua´s.
Benny Wenda
De conferentie werd ingeluid door Benny Wenda. Hij organiseerde een congres in West Papua en werd veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf. Hij heeft kunnen vluchten en woont nu in het Verenigd Koninkrijk. Er is een internationaal uitleveringsverzoek gedaan door Indonesië. Officieel had de Nederlandse marechaussee hem kunnen arresteren toen hij Nederland binnen kwam maar dat is niet gebeurd. Dat zou ook een internationaal schandaal hebben opgeleverd omdat inmiddels de hele wereld weet dat Indonesië op grote schaal de mensenrechten schendt, met name in West Papua, wat een Indonesische provincie is.
Indonesië overtreedt Internationale wetten
Jennifer Robinson ging in op het juridische aspect van de zaak. Ze is aangesloten bij de ILWP, International Lawyers for West Papua. In haar speech kon ze niet veel meer doen dan constateren dat er wetten worden geschonden en mensenrechten niet worden gerespecteerd in West Papua. Voor het hijsen van een vlag kun je 15 jaar gevangenisstraf krijgen. Organisators van demonstraties worden als landverraders bestraft terwijl het leger ongestraft mensen vermoord. Met haar organisatie probeert ze parlementariërs bewust te maken van deze overtredingen van internationale wetten. ILWP maakt politici bewust dat zij de zaak moeten voorleggen in de Verenigde Naties. Na Nederlandse politici op de hoogte te hebben gebracht is de volgende stap Europese politici bewust te maken van de misstanden in West Papua.
Geen staat maar provincie
Ondanks de Internationale verdragen is Nederlands Nieuw Guinea, zoals de kolonie destijds werd genoemd, niet overgegaan in een zelfstandige natie maar een Indonesische provincie geworden. Dit kwam doordat Indonesië het gebied met militaire middelen binnen viel. Het Nederlandse leger had het slecht getrainde Indonesische leger makkelijk kunnen overwinnen maar er is onder internationale druk niet terug gevochten. Onder andere de Verenigde Staten steunden Indonesië in zijn expansiedrift. Indonesische soldaten zijn door Nederlanders gevangen genomen, het land uit gezet, deels om ze te beschermen tegen de Papua´s die wel wilden vechten tegen Indonesië.
De rol van de Verenigde Naties
Nadien is besloten dat Nederlands Nieuw Guinea een VN-mandaatgebied werd, maar al wel onder Indonesisch bewind. In 1969 zou de Act of free Choice moeten worden uitgevoerd; een referendum waarin de Papua´s konden beslissen voor onafhankelijkheid of aansluiting bij Indonesië. Er heeft echter nooit een referendum plaats gevonden in de zin dat het volk geraadpleegd is; er zijn slechts 1025 mensen om hun stem gevraagd, waarvan men wist dat ze voor aansluitinbg bij Indonesië gingen stemmen. De stemgerechtigden zijn aangewezen door het Indonesische leger. In vele gevallen zijn Papua´s gemarteld en bedreigd om voor aansluiting bij Indonesië te stemmen. Soms zijn Papua´s omgekocht door hen geld en luxe goederen te beloven. Daarnaast was in Nieuw Guinea de grootste goud - kopermijn ter wereld ontdekt. Inmiddels is algemeen bekend dat concessies in 1967 zijn gegeven aan een Amerikaans bedrijf. Amerika had er dus belang bij dat het een Indonesische provincie zou worden.
De volgende stappen
De eerste stap tot onafhankelijkheid is dus gezet in de vorm van een initiatie van de Nieuw Guinea Raad, het parlement voor de Papua´s. Maar de volgende stappen hebben altijd ontbroken. Het is tijd om deze scheefstand recht te zetten. Het is tijd dat de internationale politieke toneel zich bewust wordt van de misstanden in West Papua die worden gepleegd door het Indonesische leger.
